Francja

Neandertalczycy rozliczenie większej Europy w ok. 200.000 pne. Obszar teraz znany jako Francji ma jedne z największych przykładów starożytnego dzieła, w tym malarstwa jaskini Lascaux i Gargas. W około 600 rpne, Grecy i Fenicjanie ustanowione osiedla wzdłuż Morza Śródziemnego, w tym kolonii Massalia, obecnie znany jako Marsylii.

W Gaulish plemiona weszła konfrontacji z Rzymianami jak dwa imperia wschodzące zderzyły. Galowie zostali pokonani w bitwie, przede Sentinum i Telamon. Carthaginian dowódca Hannibal Barca walczyła przeciwko Rzymianom, rekrutację Gaulish najemników. W odpowiedzi, Provence został załączony w 122 roku pne przez Republiki Rzymskiej. Konsul Galii - Julius Caesar - naprawione to pokonanie przez podbój całej Galii. W ramach tego okresu panowania rzymskiego, miasta Lugdunum (Lyon) i Narbonensis (Narbonne) były uzasadnione.

Galia została podzielona na kilka różnych prowincji przez Rzymian. Eksperci z kontrolą, Rzymianie przesiedlonych miejscowej ludności, aby zniechęcić zagrożeniom Roman kontrolą. Wiele Celtowie wysiedlono w Akwitanii lub zostali zniewoleni i wyprowadziła się z Galii. Kultura rzymska i język także zastąpione Galów, z Wulgaryzmy łaciny staje się preferowaną język.

Przez Imperium Rzymskiego był na skraju załamania. Aquitania zostały opuszczone do Wizygotów, Burgundów stworzyli własne królestwo i północnej Galii był prawie opuszczony do Franków. W 486, Clovis I, przywódca Salian Franks, pokonał Syagrius w Soissons i zjednoczonej większość północnej i środkowej Galii pod jego rządami. Jego przywództwo w tym przyjęcie katolicyzmu w 496. Paryż został ogłoszony stolicą i Merowingów Dynasty został ustanowiony. Jednak królestwo umarł z Clovis. Franków tradycje dziedziczenia przewidują, że wszyscy synowie dziedziczą części gruntów, więc Clovis cztery synowie stworzył cztery królestwa: skupione na Paryż, Orlean, Soissons i Reims. Ta tradycja nadal w czasie, umożliwiając za granice do często zmieniać. Burmistrzowie Pałacu, początkowo główny doradca królów, stał się prawdziwą siłą na ziemi z królewskiego wpływem głównie symboliczne.

Muzułmańscy najeźdźcy przybyli do 700S. Po zdobyciu Hispania, zaczęli atakować frankońskiego królestwa. Liczne naloty rozpoczęły się skutecznej obrony przez burmistrza w pałacu Karola Martel, w bitwie pod Tours, zarabiając na wielki szacunek. W 751, jego syn - Pepin Krótki - wziął tron i założył dynastię Karolingów jako królów Franków.

Syn Pepin to, Charlemagne, przyniósł karoliński regułę na jego szczycie w późnym 700S do wczesnego 800s. W 771, Charlemagne zjednoczona Franków domen i podbił Longobardów (obecnie północne Włochy), wbudowane Bawaria, pokonał Awarów na nizinie Naddunajskiej i pogłębianie granicy z muzułmańskiej Hiszpanii na południe aż Barcelonie. W uznaniu jego dokonań, Karol został koronowany na cesarza Rzymian, lub Cesarz rzymski na Zachodzie, przez papieża Leona III w 800.

Traktat z Verdun w 843 dzieli teren na trzy obszary obecnie reprezentowanych jak Francja, Niemcy i Włochy pod rządami trzech wnuków Karola Wielkiego. Karol Łysy rządzi Francia occidentalis. Nieprzerwana linia Kapetyngów rządziła przez 350 lat, aż do przystąpienia Filipa VI w 1328. To oznaczało Francję jako najpotężniejszego narodu w Europie z rosnącym ludności ponad 15 mln euro.

Imperium był silny aż Karola wnukowie zaangażował się w sprzeczkę ponad siły. Karol Łysy i Ludwik Niemiecki stany przed ich brat Lotar I i imperium zostało podzielone. Zjednoczenie zostało na krótko utrzymuje (884-887), ale tytuł cesarski przestał być odbyło się w zachodniej rzeczywistości. Wschodnia realm (modern Niemcy), wybrany na Saxon dynastię Henryka Fowler rządzić. Dopiero w okresie panowania Ludwika IX, że Francja stała się prawdziwie scentralizowane królestwo. Tylko dwanaście lat, gdy został królem Francja, był shepherded przez matkę, Blanche Kastylii. Jego potomek i jeden z królów Francji najbardziej wpływowych, Louis XIV ("Sun King") przyszedł do orzekania w 1661. Mecenas sztuki, pracował ustanowić francuską operę i umieszczone kulturę francuską jako jedne z najbardziej pożądanych na świecie. Widział też kraj przez wiele wojen, konfliktów społecznych, a także niepokojów. Panował aż do swojej śmierci w 1715 roku z wyróżnieniem bycia najdłużej panującym królem w historii Europy, orzekając na 72 lat i 110 dni. Jego następcą został jego pięcioletni wnuk wielkiego, Louis XV.

Wojna stuletnia spowodowany był pośród napięć między gmachu Plantagenet i Capetians. Plantagenetów usiłował twierdzić tron ​​Francji od na Valois. To burzliwy czas obejmuje również "Black Death", czy zarazy. Poza tym Francja przetrwał kilka wojen. Wszystkie te czynniki doprowadziły do ​​poważnej utraty życia populacji francuskiej. Wyzwania te są także zapisywane z rozbudzając francuskiego nacjonalizmu i zmusza naród rozwija się rozwijać politycznie i militarnie.

W 16 wieku, francuski królestwo zaczął ustanawiać kolonie i twierdzą północnoamerykańskich terytoria. Jacques Cartier był jednym z pierwszych odkrywcami. Nowa Francja rosła, w tym miastach Quebec i Montrealu.

Habsburg-led Święte Cesarstwo Rzymskie było podzieliły przez religijnych. Było to szczególnie napięta podczas wojny trzydziestoletniej. Kardynał Richelieu, główny minister Francja, na krótko dołączył do protestantów w 1636 roku, ponieważ był racją stanu. Cesarskie wojska Habsburgów walczyli, atakując szampana i zbliża się do Paryża. Francuskie siły zdobył decydujące zwycięstwo w Rocroi w 1643, oficjalnie kończąc Wojna z rozejmu w Ulm w 1647 i pokoju westfalskim w 1648 roku. Ten pokój był krótkotrwały, jak niepokoje społeczne doprowadziły do ​​wojny francusko-hiszpańskiej w 1653 roku. Został rozstrzygnięty przez 1659 z France aneksji północnej Katalonii.

Pod koniec 1770, Francja straciła kontrolę nad jego imperium kolonialnego. Mściwy przeciwko imperium brytyjskiego, które pozbawione away to kolonie, Francja zobowiązała sojuszu z Amerykanami w rewolucji amerykańskiej w 1778 roku. Wojna została zawarta w Traktacie w Paryżu w 1783, powodując Britain stracić swoje amerykańskie kolonie. Francja zapłacił za jego wkład z wielkim długiem oraz niewystarczającego nagrodzony Tobago.

Ludwik XVI dążył do prawej sytuacji finansowej z grupą doradców finansowych w lutym 1787. Grupa została poproszona o zatwierdzenie nowego podatku od nieruchomości, który, po raz pierwszy, obejmują podatek od majątku szlachty i duchowieństwa. Nie przechodzą i nowe systemy zostały stworzone do zniwelowania braków. Debaty były często ogrzewane i, w pewnym momencie, Ludwik XVI nakazał zamknięcie miejsca posiedzenia Zgromadzenia. Zespół spotkał się w pobliżu, na korcie tenisowym na 20 czerwca 1789 i obiecał "nigdy nie do rozdzielenia, i spotkać tam, gdzie okoliczności wymagają, dopóki konstytucja królestwa jest ustalone i potwierdzone na solidnych podstawach. "Paris był spożywany zamieszki, anarchia, i grabieże powszechnego. On 14 lipca 1789 powstańcy zaatakowali Bastille fortecy, która posłużyła również jako symbol królewskiej tyranii. stłumił bunt był, ale nie wcześniej ustalono nowy porządek, skupiając się na stanie, bardziej nowoczesne. Data, 14 lipca jest obchodzony każdego roku.

W celu odtworzenia konstytucji, Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela została przyjęta przez Narodowy Zgromadzenie w sierpniu 1789 roku. Określiła indywidualnych i zbiorowych praw wszystkich osiedli jako jeden. Prawa te zostały uznane za uniwersalne i ważne we wszystkich czasach i miejscach, odnoszące się do ludzkiej natury. Kraj nadal modernizować podczas tego czas z feudalizmu znoszącym Zgromadzenia w dniu 4 sierpnia 1789 roku.

Rodzina królewska nie całkowicie uciec gniew ludu w tym czasie zmianie. Mob z Paryża zaatakowali pałac królewski w Wersalu, w październiku 1789 roku. Rodzina królewska przeniosła się do Pałac Tuileries w Paryżu i próbował uciec do Varennes pobliżu północno-wschodniej granicy Francji. Zostały odkryte w tranzycie i sprowadzono z powrotem do Paryża. "Royalist demokratów" (ci skłonni do królewskiego panowania) chciał iść Brytyjska konstytucyjny model. "National Party" (centrum lub centrolewicowy) również pojawiła się jako władzy. Pomimo wielu frakcji, byli w stanie zgodzić się na ograniczenie władzy monarchy i Louis XVI rola stała się głównie reprezentacyjna. Ludwik XVI musiał złożyć przysięgę na konstytucja, i ​​oświadczył, że dekret zwijania przysięgę, pozycja armii w celu dokonania wojnę narodu, lub pozwalając nikomu się do tego w jego imieniu oznaczałoby de facto abdykacji. Zgodnie z Konstytucją 1791, Francja będzie funkcjonowało jako monarchii konstytucyjnej.

Pod groźbą ataku austriackiego i pruskiego, Ludwik XVI został posądzony o zdradę. On i jego rodzina zostali wygnani z pałacu Tuileries, w sierpniu 1792 roku. Król został osądzony i skazany w dniu 21 stycznia 1793 roku i stracony przez gilotynę. Maria Antonina została również wykonana na 16 października. Struktura rządu krajowego kłopoty i nowa konstytucja została napisana 20 września 1792 roku. Monarchia formalnie zniesione i Francja została ogłoszona republiką.

Napoleon pracował rozszerzyć kontrolę Francji i udało się pokonać siły osmańskie. On zabezpieczone "konkordat" z papieża Piusa VII w 1801, przywrócenie pokojowych stosunków między kościołem i państwowych we Francji. Opracował również organizacji szkolnictwa wyższego, dzieląc Institut National w czterech uczelniach. Ogromne znaczenie, pomógł stworzyć Kodeks Napoleona. To oznaczało koniec feudalizmu jako kod rozpoznawane zasady wolności obywatelskiej, równości wobec prawa i świeckiego charakteru państwa. Ponadto, system sądownictwa był znormalizowany, wszyscy sędziowie zostali mianowani przez rząd w Paryżu. Kod ten szybko rozprzestrzenił się w całej Europie i później świat.

W 1804 roku cesarz Napoleon został mianowany przez senat. Zasada Napoleona nad francuskiego imperium było konstytucyjne i dość nowoczesny. Armia francuska została zmieniona w 1805 roku Grande Armée i Napoleon zaczął manipulować jego rola dla zwiększenia mocy. W wojnie z Anglią, Napoleon opracował sojusz francusko-hiszpańskiej przeciwko Portugalii, ale potem chwycił Hiszpanii. Joseph Bonaparte, brat Napoleona, został królem Hiszpanii. Hiszpania i Portugalia w parze pokonać Francję za pomocą taktyki partyzanckie i raz wszechmocny armia francuska była zagrożona.

W 1812 wybuchła wojna z Rosją na początku Wojny Ojczyźnianej. Napoleon zmontowane największa armia Europa kiedykolwiek widział do inwazji na Rosję. Grande Armée zdobył Moskwę, ale nie wcześniej niż Rosjanie ustawić dotyk ogień do miasta. Na froncie zachodnim hiszpańskim, wojska francuskie nadal bombardowana wojny partyzanckiej. Widząc Francję w osłabionym stanie, obszary, które zostały niedawno podbite próbował odzyskać swoją niezależność. Napoleon został pokonany w bitwie narodów i abdykował 6 kwietnia 1814. Został zesłany na Elbę, gdzie próbował przywrócenie ale został całkowicie pokonany pod Waterloo w 1815 roku. Konserwatywny Kongres Wiedeński odwrócone zmiany polityczne, które miały miejsce podczas wojny i monarchia została przywrócona z Ludwik XVIII podjęciem jego miejsce królem.

Mimo przywrócenia monarchii, nie wszystko było dobrze dla rodziny królewskiej. Liberałowie protestowali monarchię i Wybory 16 maja 1830 nie było za króla Karola X. nie honorowania wybory, Karol X pobudziło gwałtowny sprzeciw ze ludzie wychodzą na ulice Paryża i barykady wznoszenia podczas "trzy dni chwały" (francuski Les Trois Glorieuses) w dniach 26-29 lipca 1830 roku. Karol X został obalony i zastąpiony przez króla Ludwika Filipa, co stało się znane jako rewolucji lipcowej. Spowodowało epoki romantyzmu, który może być charakteryzuje atmosferze protestu i buntu. W reakcja, Monarchia lipcu starał się ustabilizować moc poprzez zakazanie spotkań politycznych. Zostało to otacza nazywając te tajne spotkania "bankiety". To też wkrótce i zakazane i jeszcze raz ludzie wyszli na ulice. Zaproszenie do przedstawiciela demokracja powstał i odpowiedział jako ostatni król Francji abdykował i francuski II Rzeczpospolita została ogłoszona. Alphonse Marie Louis de Lamartine stał minister spraw zagranicznych i wirtualny szef rządu w 1848 roku.

W grudniu 10th, 1848 Nowy Krajowy Zgromadzenie Ustawodawcze został wybrany. Złożony z rojalistów sympatyków zarówno (Bourbon) legitymista skrzydle i Orleanist (Citizen King Louis Phiippe) skrzydło, Ludwik Napoleon poprowadził zespół z Barrot Odilon jako premiera. Jednak missteps z wyprawy do Rzymu przyniósł kwestie zdolności Napoleona do władzy. On groził impeachment ale ti został przegłosowany i jeszcze raz ludzie wyszli na ulice, co było znane jako "dni czerwca." Niewzruszony, Louis Napoleon nadal rządzić i w 1851 roku ogłosił się dożywotnim prezydentem. Napoleon III Francji wziął tytuł cesarski w 1852 roku i utrzymuje go aż do jego upadku w 1870 roku.

Wojna francusko-pruska spowodowały straty dla Francji i Otto von Bismarck egzekwowane surowe warunki dla pokoju, takich jak niemieckiej okupacji prowincji Alzacji i Lotaryngii. Nowe francuskie Zgromadzenie Narodowe został wybrany na 08 lutego 1871 i ustanowił Trzeciej Rzeczypospolitej. Surowe warunki pokoju były niepopularne wśród Francuzów i klęsce Komuny Paryskiej doprowadziło do poczucia narodowej winy i chęć zemsty (rewanżyzmu).

20 w. przyniósł czas belle époque, związany z nowym kulturalnych inwestycje, takie jak kabaret, can-can, kino, i formy sztuki, takie jak impresjonizmu i secesji. W 1889 roku, Exposition Universelle przyjechał do Paryża i przyniósł budowę Wieży Eiffla jako tymczasowe bramy do targów. Szybko stał się ikoną, jeśli kontrowersyjny, symbol Francji.

Francja grał stosunkowo mały udział w I wojny światowej we Francji był sprzymierzony z Rosji i Serbii, więc było w stanie wojny z jego sąsiadem Niemiec. Wojna na froncie zachodnim toczyła się w dużej mierze na francuskiej ziemi w wojny pozycyjnej. Battles to: Pierwsza bitwa nad Marną, bitwa pod Verdun, bitwa nad Sommą i drugiej bitwie nad Marną. Wyczerpane, Niemców przyznał się do porażki i koniec do walki w dniu 11 listopada 1918 roku. Warunki pokoju były decyzją traktatu wersalskiego w 1919 roku. Francja odzyskała Alzacji-Lotaryngii i Niemcy otrzymał surowe konsekwencje zostały rozbrojone i zmuszony do wzięcia pełnej odpowiedzialności za wojnę i zapłacić reparacje wojenne.

II wojna światowa rozpoczęła się dla Francji podczas inwazji na Polskę zmusiła kraj do wypowiedzenia wojny przeciwko Niemcom. Na początku ich ruchy były obronne i był znany jako de guerre Drôle ("zabawny rodzaj wojny"). we Francji. Niemcy zaczęły nadszedł atak na Zachodzie z Bitwa Francji w maju 1940 roku. Walka była zaciekła i szkodliwy; sześć tygodni Francuzi stracili 90.000 ludzi. Miliony francuski uciekł ziemię próby ucieczki. Capitol spadła do Niemców 14 czerwca 1940 roku hitlerowskie Niemcy szybko doszedł do zajmują trzy piąte terytorium Francji. Południowy pozostawiono rządu Vichy, który działał we współpracy z Niemcami. Choć było ustawić się tymczasowo, trwał 4 lata i był wyjątkowy, ponieważ został ustanowiony konstytucyjnie przez francuski parlament. To był represyjny, antysemickich rząd, który pomagał nazistom "w deportacji 76.000 Żydów. W dniu 6 czerwca 1944 roku alianci wylądowali w Normandii. Przez 19 sierpnia General Leclerc, który uwolnił Paris i Francja po raz kolejny free.

Tymczasowy Rząd Republiki został ustanowiony i prowadzony przez generała Charlesa de Gaulle'a. Konstytucja nowy powstał na 13 października 1946 r. ustanawiające Czwartej Republiki pod parlamentarnej formie rządów kontrolowanych przez Seria koalicji. To oznaczało narodziny współczesnej Francji i koniec jego czas jako imperium kolonialnego. Generał de Gaulle został wybrany na prezydenta w 1958 roku.

Bunty ponownie miała miejsce w maju 1968 roku, kiedy studenci zbuntowali się, walczy o edukacyjnych, pracy i rządowych reform, seksualna i wolność artystyczna, i koniec wojny w Wietnamie. Labor przyłączył się do ruchu, angażując się w masowych strajków. De Gaulle odpowiedział przez wywołanie Wybory parlamentarne na 23 czerwca. Udało mu się w zwiększaniu Wpływ jego partii UDR i protesty ucichły.

Od tego czasu, Francuzi nadal liderami i są integralną częścią szerszej europejskiej historii, ekonomii, administracji i kultury. Doprowadziły one drogę jako niezależny ludzie o silnej tożsamości narodowej i międzynarodowej obecności. kraj jest członkiem-założycielem Organizacji Narodów Zjednoczonych, jeden z pięciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, G8, G20, NATO, OECD, WTO oraz Unii Łacińskiej. Jest również założycielem i wiodącym państwem członkowskim Unii Europejskiej i największym państwem UE i okolicach.

Paryż

Pierwsze osady w nowoczesnym dzień Paryżu szacuje się na około 250 pne przez plemiona celtyckie zwane Parisii . Powstała jako wioska rybacka, w pobliżu Sekwany. Istnieją pewne spory, jeśli obszar zwany Île de la Cité lub dzisiejszy przedmieściach Nanterre była lokalizacja z pierwszych osiedli.

Lokalizacja obok w handlu ułatwionym rive i miasta wzrosła zamożnych. Był to również świetny strategiczne położenie i po powstaniu Celtic 52 pne miasto upadło pod rzymską kontrolą. Mieszkańcy Paryża walczyli z Rzymianami pod Wercyngetoryksa i przyczynił się 8.000 mężczyzn do armii, ale Rzymianie zgnieciony rebeliantów i przejęli kontrolę nad całym regionem. Rzymianie przemianowany obszarze Lutetia, nazwa Celtic dla miejsca zamieszkania w środku wód.

Z kierownictwem rzymskiego, miasto dalej rozwijać. W 3. wieku, miasto było chrzest i St Denis nazwany pierwszym biskupem. Proces był burzliwy i St Denis i dwóch towarzyszy dekapitowano na wzgórzu Mons Mercurius, który wszedł pod nazwą Mons Martis (Martyrs to Hill), a teraz jest Montmartre.

Lutetia się w Paryżu w 212 pne. Miasta lokalizacja była zarówno aktywów i ryzyka, jak przyszedł pod niemal ciągłym atakiem najeźdźców barbarzyńskich. Aby chronić siebie, miasto zbudowane mur obronny miasta. W 357, cesarz Konstantyn bratanek Julian przybył do Paryża, aby stać miasta gubernatorem. Julian był znany jako "Apostata" i zbuntował się przeciwko wuja deklaracji oficjalnej religii chrześcijaństwa. Julian został cesarzem w 361, ale zginął w bitwie zaledwie dwa lata później. Roman przepis upadł później w 5. wieku po obszar został najechany w 451 przez Hun Attyla i jego armii. Miasto było zagrożone, ale legenda trzyma pobożność Sainte Genevieve i jej zwolenników jest przypisuje się uratowanie miasta. St Geneviève pozostaje Paris Saint patronuje do dziś.

Miasta został zwolniony przez Childeric I (Childeric Frank) kilka lat później, w 464 roku pne. Jego syn, Clovis I, wykonany miastu swój kapitał i była ostatecznie pochowany tutaj, w 511, obok św Genevieve.

Karolingowie otrzymuje Merowingów królów 751. Pepin został ogłoszony królem Franków w 751, z Charlemagne przejęcie i uczynienie miasta stolicę Cały Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Miasto nadal będzie atakowany z Wikingowie najeżdżają miasto w 845 i 885. Mieszkańcy Paryża szukał pomocy u Roberta I z Francji i jego brata, Odo, hrabiego Paryża. Bracia udzieliły pomocy, pomoc koniec miasta Viking 10 miesiące oblężenie. Zostały one przyznane za ich pomocą, stając współpracowników władcy ich potomka, Hugh Capet ostatecznie wybrany na króla Francji w 987. Paris nazwano stolicą i dynastii Kapetyngów zaczęła.

Île-de-Francehe stał plac francuskich królów, za ich siłę i zasięg powoli rozprzestrzenia się z Paryża. Jako centrum panowania Francuzów, Paris opracował zwiększony stopień znaczenie jako królewskiej stolicy. Dzielnice zaczęła się wyłaniać. Katedra Notre Dame zaczęto zbudowany w 1163 i stał się centrum władzy i życia zakonnego. Left Bank (na południe od Sekwany) również opracowane z prowadzonych przez Kościół szkół i prawo bankowe (na północ od Sekwany) staje się ośrodkiem handlu. Regulować i kontrolować handel, liga sklepów powstała zwany Hanse Parisienne.

Capetians zmarł w 1328 bez męskiego potomka. Edward III Anglii twierdził francuski tron ​​racji swego pochodzenia (za pośrednictwem swojej matki) od Filipa IV Francji. Ten kompromis był nie do przyjęcia dla francuskich baronów i wojny stuletniej zaczęło. Wojna została następnie równie niszczycielskie Śmierci Czarnego. Bunty i wybuchy ognia trwało przez 14 wieku.

Zabójstwo Louis de Valois doprowadziło do wybuchu wojny domowej. Burgundii i Armagnac partie rywalizowały o władzę kapitału, wiedząc, zwycięzca zajmie tron. John Fearless wniesiono tron ​​z pomocą teologów z Uniwersytet w Paryżu. Zaprezentowali obrony zabójstwa Louis Orleanu, ale John Fearless stracił miejsce w 1409 z buntu Szymona Caboche. Na krótko odzyskał miasto w 1417 aż do jego śmierci w 1419.

Valois monarchowie doszedł do władzy pod koniec 1400 i starał się zostawić swój ślad w mieście. Miasto szybko rosła, a ludność trzykrotnie. Król Franciszek I wysunął Luwr i zbudował dwór z Leonardo da Vinci i Benvenuto Cellini. Jednakże, religijnych przemoc, która została wpływu na resztę kraju osiągnął miasto. Protestanci przeciwstawił się surową doktrynę katolicką i Paryża, głównie katolickich społeczeństwo musiało pomieścić rosnącą protestancką sektora. Spory pomiędzy dwoma stronami się z dużym konfrontacje i religijnie inspirowane zamachy i przepalenia na stosie. dnia 24 sierpnia 1572 Massacre św Bartłomieja Day wystąpił. Moby katolickie zabił około 3.000 protestantów na polecenie króla Karola IX.

Następca Karola, król Henryk III, próbował się do złagodzenia napięć między obu stronach miasta. Był nieudany jak Paryża ludzie zmusili go do ucieczki w dniu 12 maja 1588. To był istotny, był to pierwszy raz w historii Paryża, że bunt wykorzystywane barykady. Henryk III nadal wpływają, co się dzieje w mieście, by pomyślnie zamawianie księcia de Guise i kardynał Lotaryngii zamordowany w dniu 23 grudnia 1588. Opinia publiczna była teraz przeciwko królowi i był zamordowany przez dominikańskiego mnicha Jacques Clément, w sierpniu 1589 roku. Henryk IV chciał wziąć na tron, ale Unia Święty odmówił mu. Henryk IV oblegał Paryżu z duchownych modlących się do miasta zbawienia, prowadzące do katolika Reformacji. Oblężenie został zniesiony na 30 sierpnia 1590, a Henryk IV wstąpił na tron ​​w dniu 14 marca 1594. Zrobił Paris jego głównym zamieszkania i rozpoczęli ekspansję i upiększania miasta. Rozbudował Luwr i Most Pont Neuf, skonstruowane Place des Vosges, Place Dauphine, a Saint-Louis Hospital.

Ludwik XIV, "Sun King", a jego minister finansów, Jean-Baptiste Colbert, rozwijał Paryża jako miasta królewskiego. Dążąc do sprawiają, że "nowy Rzym", miasto posiadał ponad 500.000 mieszkańców i 25.000 domów przez połowie 17 wieku. Mimo wielkości, król faktycznie wolał rządzić Francją od wsi Wersalu. Sąd przeniósł się tam iz powrotem z Wersalu do par w ciągu najbliższych kilku władców.

Paryż był centrum Oświecenia w końcu 18 wieku. Jego salony były zespoły ekspertów do "Age of Reason". Miasto zostało podniesione do najwyższych poziomów sztuki, nauki i filozofii, ale nie w finansach. Państwo francuskie było praktycznie upadłość Wojna siedmioletnia i francuska interwencja w amerykańskiej wojnie o niepodległość. Mur został zbudowany wokół Paryża, pomiędzy 1784 i 1791 jako bariery celnej dla celów podatkowych. Niskie zbiory w 1788 przyniosła powszechnego głodu i głodu w całej Francji i zamieszki żywności w Paryżu. 14 lipca mob zdobyli arsenał na Invalides i szturm na Bastylię. Walka była krótka - ale krwawa - jako 87 rewolucjonistów zabito przed twierdza poddała się. Jako początek rewolucji, ten dzień jest teraz zapamiętany jako Dzień Bastylii.

Pomimo tego zwycięstwa, Paryż nadal występują problemy z dostaw żywności. Marie Antoinette, powiedział ludzie nie mieli chleba, to powiedział, że słynne stwierdził: "Niech jedzą ciastka". (To wydaje się być bardziej niż Legenda Fakt). Niemniej jednak, ludzie zaatakowali Wersalu i rodzina królewska została zmuszona do powrotu do Paryża, gdzie były trzymane jako więźniów w Tuileries.

Napoleon podziwiał postępy Paryża i prestiż i po raz kolejny nazwał ją stolicą swego imperium. On odbudowany i ponownie zdefiniować miasto w stylu rzymskim. Nawet po jego wygnaniu, miasto dalej rozwijać. Rewolucja przemysłowa miała wzrost do prędkością ponaddźwiękową, jak linie kolejowe rozszerzony i pracownicy migrujący przybył z wieś. Populacja osiągnęła 900.000 osób, co czyni go drugim co do wielkości miastem w Europie, po Londynie, a trzecim największym miastem na świecie.

1910 Wielka Powódź w Paryżu stało się w styczniu, biorąc Sekwanę 20 metrów powyżej normy. Ulice były pokryte wodą i paryżanie musieli uciekać do schronów awaryjnych.

Podczas I wojny światowej, Paryż stał się miejscem uchodźców. Niemcy linie przyszedł tak blisko, jak 15 mil od miasta. Rząd został ewakuowany do Bordeaux w przypadku miasta spadła do sił niemieckich, ale miasto uratował dzielny wysiłku francuskiej wzmocnienia ich linii. W "Cud nad Marną", tysiące zostały zarekwirowane paryskich taksówek do przewozu żołnierzy na linii frontu. Niemcy zostali wyparci z powrotem do Oise - 75 mil od miasta.

Francja została podzielona przez jego frakcje polityczne w wyniku I wojny światowej i tuż przed II wojną światową. Niepewność ta dotyczy kraju jako WWII otwarty. Siły hitlerowskie zaatakowały Francję w dniu 10 maja 1940 r. i osiągnęły Paryża po jeden miesiąc. Do czerwca 14th, walka w Paryżu skończyła i miasto poddało się wojsk niemieckich. Większość z mieszkańców miasta opuścił miasto z blisko 1,6 mln osób rezygnujących z Paryża w maju i czerwcu 1940 roku. Zawód był brutalny jak 30.000 wojska nazistowskie przejęło miasto i oznaczony ją swastykami. Ponadto anonimowych porad dotyczących obywateli przywitał, parady odbyły wytrzymałości, curfew zmuszając Paryżanie zostać w domu od północy do 5:30 było wymagać, i ogólne złe Terror został ustanowiony. Zwycięstwo aliantów przyniosła wielką ulgę i uroczystości w mieście. 25 sierpnia 1944 r., Paryż został wyzwolony i paryżanie tłoczno Pól Elizejskich.

Miasto zachowało swój płaszcz jako miasto romansu, miasto światła, miasto rewolucji. Ma problemy z napięć społecznych pomiędzy miastem a przedmieściami, koszty edukacji i bezrobocia, ale miasto wciąż się zmienia i postępów w zakresie bezpieczeństwa bogatą i żywą historią i kulturą.

Usługi Partnerskie