Brazylia

ludności autochtonicznej uprawiane po raz pierwszy tej dziedzinie, przybywających ponad 8000 lat temu przez przejście most lądowy Beringa do Alaski, a następnie rozprzestrzenia się Ameryki Północnej i Środkowej. W pewnym momencie było ich aż 2000 i narodów plemiona siedmiu milionów osób. Lokalny Brazylii były głównie pół-koczownicze plemiona, które utrzymywały się na polowanie, łowienie ryb, zbieranie i rolnictwie imigrantów.

Portugalski przybył w 1500 Pedro Cabral z wiodących kolonizacji. Portugalski po raz pierwszy zainteresowanych w amazońskiej brazylijskich (za co kraj został nazwany). Europejczycy mieli trochę szacunku dla tubylców i konflikty między plemionami i mieszkańców Europy, a także choroby dziesiątkowały rdzennych ludności. Dziś mniej niż 200 tysięcy ludzi miejscowych Brazylii przetrwać z zaledwie kilku plemion w odległych zakątkach lasów Amazonii deszczu.

Terytorium były tylko luźno strzeżony w pierwszym i było kilka najazdów ze strony innych europejskich uprawnień. Zmieniło się to w 17 wieku w produkcji trzciny cukrowej rozwiniętych. W uprawie nazywa engenhos wzdłuż wybrzeża północno-wschodniej części kraju, portugalski początkowo próbował za pomocą miejscowych jako niewolnicy. Praktyka ta nie była sukces i tak zaczęła importować czarnych niewolników z Afryki. To mieszanie ras i kulturalnych, w tym Europejskiego często intermarrying zarówno Indian i niewolników afrykańskich, doprowadziły do wyjątkowej odmiany brazylijskiej kultury.

W 1808, sąd portugalski uciekł najazdu Napoleona i utworzyli rząd w swojej kolonii w Brazylii, w Rio de Janeiro. To właśnie stąd, że król Portugalii, João VI, rządził imperium przez 13 lat. Problemy w Portugalii w końcu zwany powrót korony i King's najstarszy syn, Pedro, przebywał w Brazylii. Pedro był zwolennikiem secesji Brazylii od Portugalii, lecz ostatecznie został usunięty w 1831 roku. Pedro's pięcioletni syn Pedro II, pozostało mu powodzenia, które ostatecznie nie w 1840 roku. W czasie jego rządów Pedro II, zajmował się zniesienia niewolnictwa w 1888 roku z córką, księżniczka Isabel, podpisanie Aurea ustawy.

Pedro II został obalony przez republikański przewrotu wojskowego. produkcji kawy stał się dominujący w branży 19 wieku i przyniósł około miliona europejskich imigrantów, zmieniających oblicze Brazylii. Zmęczony cesarza zasady, bogatych biznesmenów kawy poparła zamach stanu, który był koniec imperialnej historii Brazylii. Przewrót był kierowany przez Generalnego Deodoro da Fonseca, który stał się pierwszą w kraju de facto prezydenta. Od roku 1889 do 1930 rząd demokracji konstytucyjnej. Okres ten, znany jako "Old Republic", zakończony w 1930 roku z innego wojskowego zamachu stanu, że umieszczone Getúlio Vargas, cywilnego, w prezydium.

Unstable razem wojskowych i rządowych przywódców egotictical i gospodarki kruche, Getúlio Dorneles Vargas faktycznie rządził jak dyktator (1930/34), Kongres wybrany na prezydenta (1934/37), Dyktator (1937/45), senator (1946/51) i pierwszy powszechnie wybrany prezydent (1951/54). Fernando Collor de Mello był pierwszy wybrany na prezydenta w wyborach powszechnych po reżimu wojskowego w grudniu 1989 roku. Został ostatecznie odwołany Collor, ale demokratycznych wyborów kontynuowane.

Brazylii walczy dziś z bardzo nierówny podział bogactwa. W 1990, jeden z czterech Brazylijczyków nadal żyje za mniej niż jednego dolara dziennie. To społeczne i gospodarcze doprowadziły w 2002 r. Wybory Luiz Inacio Lula da Silva, pierwszy prezydent klasy robotniczej. Pracował w celu zwiększenia minimalnej płacy, do cięcia świadczeń emerytalnych dla urzędników państwowych, oraz do ustanowienia fome Zero (Zero Hunger) program. Od 2005 roku, Rząd Luli zajmuje się zarzuty nadużycia korupcji władzy. Pomimo tego, Lula został ponownie wybrany na prezydenta w wyborach z października 2006 roku.

Zarejestruj rozwoju Brazylii jako udanej oferty na organizację 2016 Letnie Igrzyska Olimpijskie.

Sao Paulo

W dniu 20 stycznia 1532 Martin Afonso de Sousa założył pierwsze miasto w Brazylii, São Vicente, na wybrzeżu, co jest dzisiaj stan Sao Paulo, w celu zapewnienia Portugalski hegemonii w regionie. Tyle = "color: red"> trzciny cukrowej była pierwszą działalność gospodarczą, ale produkcja nie może konkurować z bardziej korzystne warunki na północnym wschodzie.

W dniu 25 stycznia 1554 jezuitów, którego misją było konwertować rdzennej ludności na chrześcijaństwo, podszedł Serra do Mar i założył szkołę, która później stała się miastem w São Paulo. Po Jezuici przybyli Bandeirantes, którzy e nslaved lokalnej ludności Indii i umieścić je do pracy na plantacjach trzciny cukrowej. Bandeirantes później odkrywania nieznanych regionach zachodniej Brazylii w poszukiwaniu złota. Obecność jezuitów oznaczone regionu na wiele sposobów - w czyn nie inny stan w Brazylii ma tak wiele miast i rzek pochodzi od świętych. Jezuici oferowane jedynym sposobem dostępu do edukacji dla zwykłych ludzi (Indian i nie-Indian), w czasach kolonialnych. Bandeirantes i ich przedsiębiorstwa nie miały żadnych oficjalne wsparcie, ale izolacji miasta São Paulo w tym czasie dał im więcej swobody niż portugalski administratorów. Te dwie grupy miały zatem fundamentalne znaczenie dla kształtowania społeczeństwa kolonialnego początku i utorował drogę do t później dobrobyt São Paulo.

Pod koniec 17 wieku w handlu afrykańskich niewolników stał się również ustanowiona i spowodował Bandeirantes do przesuwania ich działalności do poszukiwania złota. Nr złota f ound w regionie Sao Paulo jednak i potrzebę kontroli produkcji i handlu złota doprowadziły do Rio de Janeiro stała się centrum administracyjnym Brazylii i Sao Paulo traci wiele ze swej dawnej niezależności. Na początku 19 wieku Bandeirantes dawali przygód drodze do rolników i producentów trzciny cukrowej. W przeciwieństwie do północno-wschodniej, gdzie prawie feudalnym społeczeństwie istnieje, w Sao Paulo dobrobyt rolników towarzyszył miejskich postępu. Wkrótce trzciny rolników sobie sprawę z potencjału rynku lepszym kultury kawy, a do połowy 19 wieku São Paulo było największym producentem kawy w Brazylii.

W 1888 roku została ostatecznie zniesiona niewolnictwa w Brazylii. Zdając sobie sprawę z nieuchronności jego Wysp Pa rolników kawy ulo zostały zamawiający włoski pracowników migrujących od roku 1870. Rzeczywiście ewolucji São Paulo został oznaczony przez duży napływ wielu różnych grup imigrantów w drugiej połowie 19 wieku. Sao Paulo oparła się jako znacznie mniej lave pracy niż w innych regionach Brazylii, jednak tak zniesienia niewolnictwa - Golden ustawy - miał mniejszy wpływ niż w innych obszarach, a nawet dzisiaj wpływem czarnej kultury jest znacznie słabsze tutaj niż gdzie indziej w kraju.

Brazylia stała się republiką w 1889 roku. Pierwsze dwa Brazylii prezydenci dowódców wojskowych. Po tym prezydenci wybrany do biura. Od 1902 do 1930, okres znany jako Republica Velha (Old Republic), nie było podziału władzy rządu między państwami w Sao Paulo i Minas Gerais. Podczas the Old Republic, Sao Paulo skonsolidowanego gospodarczej supremacji. W 1930 roku, około 2,5 mln imigrantów wszedł São Paulo (ponad połowa całkowitej liczby i mmigrants do Brazylii), większość z nich nauczył rzemiosła w ich krajach ojczystych. Stopniowe uprzemysłowienia Brazylii również odczuwalne w Sao Paulo: baronów kawy i przedsiębiorców (często specjalistyczne umiejętności imigrantów) zaczęli inwestowania w małe fabryki w pierwszych dekadach 20 wieku do dostaw towarów, dla tego rosnącego rynku wewnętrznego. Pierwsza wojna światowa stworzył jeszcze większe zapotrzebowanie na towary produkowane w Brazylii i surowców.

Pomimo tego przemysłowej wzrost gospodarka nadal silnie uzależniona od kawy, i wielki krach na giełdzie w 1929 roku pojawił się jako wielki cios dla gospodarki Sao Paulo. Kryzys gospodarczy wywołany zmian politycznych: rewolucji z 1930 roku osłabiło wpływy polityczne w São Paulo. Po częściowym upadku handlu kawą, rolników i rząd szukał rolnych alternatywy. Tymczasem imigracja nadal, tym razem z przewagą japońskich imigrantów. Większość J apanese poszedł do pracy w sektorach rolnych i stosować ich doświadczenie do przygotowania gleby i eksperymentowanie z nowymi produktami.

Getulio Vargas, prezydent podczas okresu II wojny światowej, utrzymywane style = "color: red" politykę nacjonalistyczną> koncentruje się na tworzeniu przemysłu ciężkiego i zastąpienia importu. W 1950 r. produkcja przemysłowa stanowiła 80% gospodarki w São Paulo. Podstawowych gałęzi przemysłu (stalowe, rafinerie ropy naftowej), l rynku konsumenckiego arge i wykształconej siły roboczej przechowywane przyciąganiu inwestycji zagranicznych i zagranicznych producentów samochodów założyć sklep w regionie. Czynniki takie, jak chaotyczny ruch, rozwoju rynków w innych miastach, koszt ziemi i siły związków, spowodowały wiele nowych firm do wnętrza Brazylii w 1980 roku.

Po napływ imigrantów, które cechowały pierwszych dekadach 20 wieku, wewnętrzne imigracji później ważne zjawisko. W rzeczywistości wiele niebo Sao Paulo-skrobaki zostały zbudowane przez Nordestinos (pracowników migrujących stanowią północno-wschodniej stany Brazylii).

Dzisiaj São Paulo pozostaje najbardziej zamożnych i wielokulturowym stan B

Usługi Partnerskie