Griekenland wordt beschouwd als de bakermat van de westerse beschaving. Volgens de Griekse mythologie een wedstrijd plaats tussen de godin van de wijsheid Athena en de zeegod Poseidon. De mensen van Athene koos de voormalige als hun beschermer. De mythe kan gezien worden als een allegorie van de historische sterke punten van Athene als geassocieerde een stad met zowel leer-en zeemacht.

Athene werd voor het eerst ongeveer vijfduizend jaar geleden opgelost. Door 1400 BC het gebied was een belangrijk centrum in de Myceense beschaving. Dankzij Athene strategische ligging van de stad bezet een bevoorrechte plaats in de Griekse wereld en vanaf het begin van het eerste millennium voor Christus Athene was een soevereine stadstaat, geregeerd door een reeks van mythische of semi-historische koningen. Een politieke staat nog moest ontstaan in Athene en vier stammen, op basis van familie relaties, gedomineerd. Gedurende deze periode Athene geabsorbeerd de andere steden op de vlakte van Attika waardoor de grootste en rijkste staat op het Griekse vasteland. Een klasse van mensen die buiten deze rijkdom, en uit het politieke leven in het algemeen, Ook ontstond echter. In de 7e eeuw v.Chr sociale onrust was wijdverspreid geworden en een nieuwe code van de wet werd gemaakt door Draco (vandaar de term "draconische"). Deze hervormingen niet voldeed aan de bevolking voor lang en zo Solon werd uiteindelijk aangesteld om een nieuwe grondwet in 594 v.Chr. De onderwerping van de Atheense burgers als een straf voor schuld werd verboden, de grote landerijen werden opengebroken om de vrije handel en stimuleren handel, en de arme meerderheid van de bevolking ontvangen politieke rechten voor de eerste keer. Alleen de hogere klassen kunnen politieke ambtsdragers echter. De politieke en juridische initiatieven in te voeren op dit moment systeem de basis gelegd voor wat zou uiteindelijk Atheense democratie.

In 490 vC de Atheners verzet tegen de eerste invasie van de Perzen, onder leiding van koning Darius. In 480 voor Christus de Perzen keerde terug aan te vallen Athene onder hun nieuwe heerser, Xerxes. De Spartanen waren de Griekse dominante kracht in de regio op dat moment, maar ze waren het vieren van een religieus feest toen de Perzen aangevallen en kon slechts 300 militairen te sturen om te voldoen aan hen. De heldhaftige Spartanen stierf als zij tijdelijk de stroom van de 200.000 mannen van Xerxes Athene geblokkeerd, maar uiteindelijk moesten worden geëvacueerd. De Atheners en hun bondgenoten later versloeg de enorm superieure Perzische vloot: hegemonie van Sparta was overgaan naar Athene en de Atheners na overwinningen leiden tot het ontstaan van de Atheense gedomineerde Delian League.

De andere Griekse stadstaten Athene kwalijk greep op de regio: Dit leidde tot de Peloponnesische oorlog van 431 v.Chr wat resulteerde in Athene verliest zijn commando van de zee. In 338 v.Chr de legers van Philip II effectief eindigde Atheense onafhankelijkheid. De beroemde militaire successen van zijn zoon style = 'color: red'> Alexander de Grote die de traditionele Griekse stadstaat achterhaald. Athene bleef een rijke stad en een belangrijk centrum van cultuur en het leren voor de komende vierhonderd jaar, maar had haar onafhankelijke politieke macht verloren.

In de 2e eeuw na Christus de Griekse grondgebied werd gehecht aan het Romeinse Rijk en de Romeinse overheersing in Athene duurde vijfhonderd jaar. Athene had een speciale status in Rome vanwege zijn alom bewonderd scholen en de stad bleef een centrum van leren en filosofie tijdens de Romeinse bezetting. De Romeinse keizers Nero en Hadrianus had tempels, een bibliotheek en een sportzaal gebouwd, en verbeterde het cityï infrastructuur. De stad werd geplunderd door de Germaanse Herulen nomaden in 267 AD en veel van de stad werd verwoest. De omzetting van het Romeinse Rijk tot het christendom eindigde de rol van de stad als centrum van leren en de keizer Justinianus gesloten de scholen van filosofie in 529 AD. Deze datum wordt algemeen beschouwd als het einde van de oude geschiedenis van Athene.

Vanaf 529 AD Athene afgedaald in een van de donkerste perioden. De eens zo illustere stadstaat werd teruggebracht tot een provinciestad tijdens het Byzantijnse Rijk, werd de Parthenon tempel omgezet in een kerk, en vele van Athene kunstwerken werden verwijderd om Constantinopel. Barbarian invallen waren schering en als het zevende eeuw vorderde een groot deel van Griekenland werd overspoeld door Slaven. De een opmerkelijke figuur uit deze periode was Irene van Athene, die de Byzantijnse keizerin 797 tot 802.

Tegen het midden van de 9e eeuw Athene begonnen te vorderen. De citys fortuinen werden nauwelijks beïnvloed door de invasie van de Turken in 1071 en de daaropvolgende burgeroorlogen. Archeologisch bewijs toont aan dat Athene ervaren een periode van snelle en aanhoudende groei in de vroege Middeleeuwen en inderdaad de 11e en 12e eeuw komen overeen met de Gouden Eeuw van de Byzantijnse kunst in Athene.

In 1204, de beruchte Vierde Kruistocht veroverde Athene in de naam van de Latijnse Keizerrijk of Latijnse Keizerrijk van Constantinopel. De hertogen van Bourgondië vervolgens geoordeeld Athene, gevolgd door de Catalanen, en ten slotte Florentijnen tot 1458 toen Athene viel het Ottomaanse Rijk. De zegevierende Ottomaanse sultan Mehmet II werd sterk getroffen door de schoonheid van de citys oude monumenten, maar ondanks zijn bepaling ter bescherming van de stad veel schade is veroorzaakt tijdens de 17e eeuw, toen de Ottomaanse macht afnam. De Turken praktijk van opslag van buskruit en explosieven in het Parthenon en Propylaea en de belegering door de Venetianen in 1687 leidde tot veel schade en vernietiging. Een aantal waardevolle sites en oude monumenten werden vernietigd om bouwmateriaal voorzien in een beschermende stadsmuur gebouwd in 1778. Tussen 1801 en 1805 Britse Lord Elgin, dan leven in Athene, verwijderd marmeren reliëfs uit het Parthenon. Zij verwierf een nieuw huis in de vorm van Londen British Museum.

In 1822 een lokale Griekse opstand kort gevangen Athene en in 1833 eindelijk Ottomaanse troepen terugtrok. Athene werd gekozen als de hoofdstad van het nieuwe koninkrijk van Griekenland, hoewel tegen die tijd de stad vrijwel onbewoond was. In 1832, Otto, prins van Beieren werd uitgeroepen tot koning van Griekenland. De volgende jaren een bloei van geproduceerd nieuwe architectuur in de stad, inclusief de bouw van de Universiteit van Athene, de Nationale Bibliotheek van Griekenland, het oude parlementsgebouw en het Griekse Nationale Academie.

De Grieks-Turkse oorlog van 19191922 zich tijdens de opdeling van het Ottomaanse Rijk na de Eerste Wereldoorlog en was rampzalig voor Griekenland. Athene ervaren de eerste periode van explosieve bevolkingsgroei met meer dan een miljoen vluchtelingen Grieks invoeren het grondgebied van Klein-Azië. Inderdaad Atheense voorsteden zoals Nea Ionia en Nea Smyrni werden aanvankelijk vluchteling nederzettingen.

In 1941 bezetten Duitse troepen Athene en belegerde de weerstand bevolking voor twee maanden. Ongeveer 300.000 mensen stierven van de honger als gevolg. Na de Tweede Wereldoorlog burgeroorlog greep van Griekenland en Athene is een brandpunt van de gevechten. Rechtse krachten, met de steun van het Westen, de overhand, maar diepe verdeeldheid bleef in de Griekse samenleving en een militaire junta nam in 1967. De monarchie werd verbannen op dit moment en Griekenland bleef een dictatuur tot 1974. In 1981 trad Griekenland toe tot de EU en als een direct gevolg van de Europese Unie steun Athene was in staat om te vernieuwen haar infrastructuur met de bouw van de nieuwe luchthaven van Athene en een metro-systeem. Mede dankzij haar inspanningen om de luchtverontreiniging aan te pakken Athene werd bekroond met de Olympische Spelen van 2004.

Diensten Aanbevolen