Geschiedenis van Ierland

Ierland werd gevestigd door mensen beschavingen rond 6000 voor Christus, relatief laat in de Europese prehistorie termen. Sinds die eerste menselijke nederzetting heeft Ierland veel tijdvakken van invasie en verandering in haar burgerbevolking gehad. Deze rijke geschiedenis en erfgoed heeft ertoe geleid dat Ierland in het unieke land wordt gevormd, dat het vandaag is.

De eerste grote en langdurige mensen om hun merk op Ierland te verlaten waren de Kelten. Ze hadden een grote invloed op Ierland en veel beroemde Ieren mythen vloeien voort uit verhalen over keltische strijders. De huidige eerste officiële taal van de Republiek Ierland, Iers (of Gaeilge) komt voort uit de Keltische taal.

In het begin tot midden van de 5e eeuw, na de komst van Saint Patrick en andere Christelijke missionarissen, de christendom vervangen de oude heidense religies. Ierse christelijke geleerden onderscheiden zich in de studie van de Latijnse, Griekse en Christelijke theologie in kloosters in heel Ierland. De kunst van manuskripverlichting, metaalbewerking en sculptuur bloeide en produceerde dergelijke schatten als het Boek van Kells, sierlijke sieraden en de vele gesneden steenkruisen die nog over het hele land kunnen worden gezien.

Aan het eind van de 8e eeuw en tijdens de 9e eeuw viel de Vikingen de eiland, bedreigde de Keltische cultuur en de samenleving en stichtte steden als Dublin en Cork. Uiteindelijk vestigen de Vikingen zich op het eiland, velen worden boeren en passen zich geleidelijk aan met de oorspronkelijke bevolking.

De eenheid die erin was geweest plaats in de Ierse samenleving onder Brian Boru tijdens de invasie van de Viking, was echter verdwenen toen Ierland zijn volgende uitdaging, de Normanen, geconfronteerd had. Een invasie van Normandische huurlingen was het begin van meer dan zeven eeuwen van Norman en Engelse regel in Ierland, uitgebreid tot het begin van de 13e eeuw. Normanen bouwden ommuurde steden, kastelen en kerken en zij hebben ook in Ierland landbouw en handel vergroot.

Hopend om hun land te herstellen en politieke overheersing in Ierland, de katholieke meerderheid van Ierland heeft de kant van de Britse katholieke koning James II in de glorieuze revolutie van Engeland van 1688 genomen. De 17de eeuw was derhalve een bloedige in Ierland. Het culmineerde in het opleggen van het harde regime van Penal wetten. Deze wetten hebben betrekking op ontwapende katholieken, waardoor katholieke geestelijken worden verboden, het hogere onderwijs en de toegang tot de beroepen verbieden, en de eed van overeenstemming afleggen aan de staatskerk, de kerk van Ierland.

Aan het einde van de 18e eeuw, Het Ierse nationalisme manifesteerde zich voor de eerste keer in de opkomst van de United Irishmen, geïnspireerd door de Franse Revolutie. In 1798 kwamen ze in de armen tegen de Britten. Het Britse leger verpletterde de opkomst en de leiders werden in het openbaar gehangen. Tot slot, in 1801, werd het Ierse parlement afgeschaft en Ierland werd onderdeel van 'het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland'.

Jaren later kwam de grote hongersnood , en aardappelen waren de stapelvoedsel van een groeiende bevolking destijds. Toen roes (een vorm van plantenziekte) in de 1840's landelijk aardappelgewassen sloeg, volgde de ramp. Aardappelen waren oneetbaar en mensen begonnen te hongergaan.

In het midden van de 19e eeuw werd de Grote Hongersnood een van de meest tragische en diepgaand verwoestende gebeurtenissen in Ierland's geschiedenis die een seismische verandering in de bevolking en cultuur creëren; 1 molen. Iersgenoten hongerden dood, nog een miljoen emigreerde naar Amerika en andere plaatsen.

Op 24 april (Paasmaandag) 1916, twee groepen gewapende rebellen grepen belangrijke locaties in Dublin; Padraig Pearse geleid De Ierse Vrijwilligers en James Connolly leidden het Ierse Burger Army. Zij bezetten het Algemene Postkantoor in Dublin, verklaarde Ierland een republiek en kondigde de vorming aan van hun eigen regering. Het Rising eindigde op 30 april met de overgave van de rebellen.

Ten slotte begon de 'Ierse Onafhankelijkheidsoorlog' in 1919 en bleef tot 1921. In 1922 werden de zuidelijke 26 provincies van Ierland afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk en werd vervolgens verdeeld in Noord-Ierland (Ulster), die deel uitmaakt van Groot-Brittannië en de Ierse Vrijstaat binnen het Gemenebest. Gaelisch werd gerestaureerd als de officiële nationale taal, samen met Engels in de nieuw land dat het bekend werd als de Republiek Ierland. Stropdassen met Groot-Brittannië werden in 1948 gesneden.

Geschiedenis van Dublin

Rond de 6e eeuw werd een klooster Duiblinn (Iers voor 'Blackpool') opgericht ten zuiden van het getijdezwembad in de Rivier Poddle, een zijrivier van de Liffey aan de zuidoever. Later, in 988 nC, trok de baai en het zwembad de Vikingen die de Gaelische naam in Dyflinn hebben beschadigd, en in de 10e eeuw ontstond hier een herkenbare stad.

Gedurende In de 13e eeuw werd een stenen vesting gebouwd in de stad Dublin na 700 jaar Normale regering. De stad groeide snel en had tegen het einde van die eeuw een bevolking van 8.000, en profiteerde als handelscentrum.

Ondanks stenen versterkingen, Dublin stad werd vele malen ontslagen, maar altijd hersteld en voorspoedig, voornamelijk door nauwe handelsverbanden met de Engelse steden Chester en Bristol. Het werd binnenkort de belangrijkste stad in Ierland.

Van 14 tot 18 eeuw werd Dublin opgenomen in de Engelse Kroon. Het Parlement was al enkele eeuwen in Drogheda gevestigd, maar werd permanent naar Dublin overgebracht nadat Henry VII de County Kildare in 1504 veroverde.

De vroege 16e eeuw was een turbulente tijd en Henry VIII's split met de kerk bracht meer problemen naar Dublin. Hij plunderde en brak de religieuze instellingen op die trouw aan de paus bleven, en bestelden dat relikwieën in de straten verbrand zouden worden. De sluiting van de kloosters zorgde voor een omwenteling in landbehoud in de stad, inclusief de aanpassing van alle heiligen in Trinity College, de eerste universiteit van Ierland.

Dublin en zijn inwoners werden getransformeerd door de omwentelingen van de 16e en 17e eeuw. Terwijl de Engelse gemeenschap van Dublin en de Pale waren blij met de verovering en ontwapening van de Ieren, ze waren diep vervreemd door de protestantse hervorming die in Engeland plaatsvond, bijna alle Rooms-Katholieke. Aan het einde van de 17e eeuw was Dublin de hoofdstad van het Koninkrijk van Ierland, geregeerd door de Protestantse Nieuwe Engelse minderheid en beschouwde de tweede stad van het Britse Rijk na Londen.

De 1800-wet van de Unie, die het Koninkrijk Groot-Brittannië en Ierland heeft gecreëerd, wordt door veel beschouwd als een enorme impact op Dublin en de oorzaak geweest van de achteruitgang ervan. Zijn gouden eeuw was voorbij.

De campagne om de Wet van de Unie te herroepen en de zelfregering te herstellen, had Daniel O'Connell als hoofdrolspeler en de Paasopstijging van 1916 als zijn belangrijkste gebeurtenis, waardoor veel lichamelijke vernietiging wordt veroorzaakt. Dublin was de scène van enkele van de strengste gevechten van de Ierse opstand van 1916 en van de revolutie van 1919 tot 1921, wat resulteerde in de oprichting van de Ierse Vrijstaat.

Dublin werd het politieke, economische en culturele centrum, evenals de hoofdstad van Ierland, na zijn onafhankelijke onafhankelijkheid. Onder deze nieuwe, door de overheid gesubsidieerde rollen was de herplaatsing van het Ierse overheidsinstituut, Dail Eireann, die zich verzamelde in Leinster House. Daarnaast hebben zij allemaal bijgedragen tot de late 18e eeuwse architectonische ontwikkeling van Dublin, die de vier rechtbanken, de rechterlijke zitting van Ierland en het Custom House hebben bijgedragen. Beide gebouwen hebben indirecte schade opgelopen tijdens de Burgeroorlog; echter, Moderne renovaties hebben beide structuren gerestaureerd tot hun eerdere glorie.

Vandaag, sinds het midden van de jaren negentig, heeft een economische boom gedoopt als de 'Keltische Tijger' enorme uitbreiding en ontwikkeling naar de stad gebracht, met inbegrip van de creatie van Dublin's nieuwste monument, het Spire monument op O'Connel Street. Gevuld door de boomjaren, is Dublin uitgegroeid tot de grootste enkele agglomeratie in Ierland.

Diensten Aanbevolen